Geneza Jiujutsu

W dniu 10 października 1990 roku Tomasz Guja, instruktor samoobrony Jujutsu i zawodnik Ju-jitsu sportowego (od 1985 roku), który wcześniej uprawiał Karate oraz Goshin Jitsu mistrza Andrzeja Trepte (5. Dan EJJU), założył w Jaworznie ośrodek, w którym zaczął nauczać walki wręcz opartej na zmodyfikowanych technikach Karate, Judo, Jujutsu, Aikido i boksu. Tworząc program techniczny polskiego Jiujutsu (czyt. dźiudżutsu). T. Guja wzorował się na pomyśle niemieckich ekspertów samoobrony Ju-Jutsu (der modernste Selbstvereidigung Ju-Jutsu) z 1969 roku, własnych doświadczeniach wyniesionych z treningów różnych sztuk walki, jak również kombinacjach technik obronnych mistrza Vlado Schmidta (wtedy 6. Dan WJJF).

W 1992 roku T. Guja opracował regulamin walki sportowej Jiujutsu i zaczął organizować otwarte ogólnopolskie turnieje walki wręcz, w których rywalizowali przedstawiciele Jujutsu, Judo, Kungfu, Kickboxing, Hwarangdo, a w późniejszym okresie (po roku 2000) również zawodnicy uprawiający Karate, Sambo, brazylijskie Jiu-Jitsu, Taekwondo, Hapkido, Taijutsu, boks, Thai Boxing, Aikido i MMA. Początkowo system Jiujutsu obejmował Samoobronę Jiujutsu i Sportowe Jiujutsu.

Doświadczenie, jakie Tomasz Guja wyniósł ze startów w prestiżowych światowych turniejach walki wręcz (mistrzostwach Świata International Sport Jujitsu Association, Pucharze Świata World Kobudo Federation) skłoniło go do opracowania efektywnej metody walki wręcz - skutecznej w realnym starciu. W ten sposób, w 2000 roku w Jaworznie, powstał styl realnej walki wręcz Guja Jiujutsu, którego skuteczność potwierdził jego twórca zdobywając w Brazylii w 2004 roku oraz w USA w 2009 roku tytuł mistrza świata Sport Jujitsu – Free Style Fighting Format.
Od 2000 roku propagowany przez Polską Organizację Jiujutsu kompletny system walki wręcz Jiujutsu obejmuje: Samoobronę Jiujutsu , Sportowe Jiujutsu oraz realną walkę wręcz MMA Guja Jiujutsu.